کرانیوفارنژیوما در نزدیکی غده هیپوفیز مغز شروع به رشد می‌کند و با ترشح کردن هورمون هایی، باعث می‌شود بسیاری از عملکردهای بدن توسط این هورمون ها کنترل شود. این تومور به آرامی رشد می کند و همانطور که در حال رشد است می‌تواند بر عملکرد غده هیپوفیز و دیگر ساختارهای مجاور مغز تأثیر بگذارد.
این تومور می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در کودکان و بزرگسالان رخ می دهد. از علائم آن می‌توان به تغییرات تدریجی در بینایی، خستگی بیش از حد، ادرار بیش از حد و سردرد اشاره کرد. کودکانی که به کرانیوفارنژیوم مبتلا هستند، ممکن است رشد کندی داشته باشند و ممکن است جثه‌ی کوچکتر از حد انتظار داشته باشند.
تشخیص کرانیوفارنژیوما
از آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص کرانیوفارنژیوم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
معاینه فیزیکی
تشخیص کرانیوفارنژیوما معمولاً با بررسی تاریخچه پزشکی شما و معاینه عصبی توسط پزشک شروع می شود. در طی معاینه فیزیکی بینایی، شنوایی، تعادل، هماهنگی، رفلکس ها و رشد و تکامل شما آزمایش می شود و مورد بررسی قرار می‌گیرد.
آزمایشات خون
آزمایش خون تغییراتی را در سطوح هورمونی نشان می‌دهد که می‌تواند نشان دهنده‌ی این باشد که تومور بر غده هیپوفیز شما تأثیر گذاشته است.
تصویربرداری
با استفاده از اشعه ایکس، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و توموگرافی کامپیوتری (CT) از مغز شما تصاویری ایجاد می‌کنند. این تصاویر می‌تواند به پزشک شما برای درمان نهایی کمک بسزایی بکند.
بیشتر بخوانید: تومور مننژیوم مغزی چیست
درمان کرانیوفارنژیوما
از روش های درمانی کرانیوفارنژیوم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
عمل جراحی
معمولا برای افراد مبتلا به کرانیوفارنژیوم، عمل جراحی پیشنهاد می‌شود تا کل تومور و یا بیشتر آن برداشته شود. بسته به محل و اندازه تومور شما نوع عمل انتخاب می‌شود.
در جراحی کرانیوفارنژیوم باز (کرانیوتومی) جمجمه شما را برای دسترسی به تومور باز می‌کنند. در طی جراحی کرانیوفارنژیوم کم تهاجمی (روش ترانس اسفنوئیدال)، از طریق بینی شما ابزارهای جراحی مخصوصی را وارد می‌کنند. ابزارها از یک راهرو طبیعی می گذرند در نهایت به تومور می‌رسند، بدون اینکه بر مغز تأثیری بگذارند.
اگر امکان داشته باشد، جراحان کل تومور را برمی دارند. اما از آنجایی که ساختارهای ظریف و مهم زیادی در نزدیکی تومور وجود دارد، پزشکان گاهی اوقات برای اطمینان از کیفیت زندگی خوب پس از عمل کل تومور را خارج نمی‌کنند. در این شرایط که تمامی تومور خارج نشده است، معمولا پس از جراحی، درمان های دیگری را برای جلوگیری از رشد دوباره تومور انجام می‌دهند.
پرتو درمانی
ممکن است پس از جراحی برای درمان کرانیوفارنژیوم استفاده از پرتو درمانی خارجی پیشنهاد شود. این درمان با استفاده از پرتوهای انرژی قدرتمندی مانند اشعه ایکس و پروتون سلول های تومور را از بین می‌برد. در طول پرتودرمانی خارجی، شما بر روی یک میز دراز می‌کشیدو در ادامه یک دستگاه انرژی را دقیقاً به سلول‌های تومور می‌رساند و آن‌ها را از بین می‌برد.
فنآوری تخصصی پرتوهای خارجی، مانند درمان پرتو پروتون و پرتودرمانی با شدت تعدیل شده (IMRT)، به پزشکان اجازه می‌دهد تا پرتو را با دقت شکل داده و آن را هدف قرار دهند تا درمان را به سلول‌های تومور ارائه کند و بافت سالم مجاور را حفظ کند.
در شرایط غیرمعمول، زمانی که تومور به دسته ای از رشته های عصبی که اطلاعات بصری را از چشمتان به مغز شما (عصب بینایی) منتقل می کند، می‌رسد. ممکن است پزشک شما نوعی از پرتودرمانی به نام رادیوسرجری استریوتاکتیک را توصیه کند. از لحاظ فنی در واقع یک نوع پرتو است، نه یک عمل جراحی؛ در طی رادیوسرجری استریوتاکتیک پرتوهای متعددی تابش را روی نقاط دقیقی متمرکز می‌کنند تا سلول‌های تومور را از بین ببرند.
نوع دیگری از پرتودرمانی وجود دارد به نام براکی تراپی که طی آن مواد رادیواکتیو به طور مستقیم در تومور قرار می‌دهند. در نتیجه مواد رادیواکتیو می توانند از داخل به تومور تابش کنند و باعث از بین رفتن سلول های تومور شوند.
شیمی درمانی
شیمی درمانی یک روش درمان دارویی است که با استففاده از مواد شیمیایی سلول های تومور را از بین می‌برند. شیمی درمانی را می توان مستقیماً به تومور تزریق کرد تا درمان به سلول های هدف برسد و روی آن درمان انجام شود بدون ابنکه به بافت سالم مجاور آسیب برسد.
درمان کرانیوفارنژیوم پاپیلاری: درمان هدفمند یک درمان دارویی است که بر روی ناهنجاری‌های خاص در سلول‌های تومور تمرکز می‌کند. یک نوع غیر معمول کرانیوفارنژیوم به نام کرانیوفارنژیوم پاپیلاری ممکن است به درمان هدفمند پاسخ دهد. این روش درمانی به سلول‌های تومور امکان زنده ماندن می‌دهد.
تقریباً تمام سلول های کرانیوفارنژیوم پاپیلاری نتیجه یک جهش در ژنی به نام ژن BRAF هستند. آزمایش‌های تخصصی می‌تواند نشان دهد که آیا کرانیوفارنژیوم شما حاوی سلول‌های پاپیلاری است و آیا آن سلول‌ها دارای جهش ژن BRAF هستند یا خیر. درمان هدفمند با هدف این جهش می‌تواند یک گزینه درمانی موثر باشد.
آزمایشات بالینی
آزمایشات بالینی، مطالعات درمان‌های جدید یا روش‌های جدید استفاده از درمان‌های موجود هستند. یک آزمایش بالینی به شما این شانس را می دهد که آخرین درمان ها را امتحان کنید، اما ممکن است عوارض جانبی آن مشخص نباشد. پزشکتان به شما خواهد گفت که آیا واجد شرایط شرکت در آزمایشات بالینی هستید یا خیر.
بیشتر بخوانید : اگر بی خوابی شبانه دارید کلیک کنید .
